dealer3.jpgdealer1.jpgdealer2.jpg

O parafii

 

Rok erygowania parafii przed 1325 r.

Odpust:

I - Trójcy Przenajświętszej, niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
II - św. Izydora, 10 maja
III - św. Barbary, 4 grudnia

 

 

 

Kościół Przenajświętszej Trójcy w Czernichowie


Istniejący obecnie Kościół w Czernichowie powstawał w ciągu kilku wieków.

Wielokrotnie powiększany i przebudowywany, w najstarszej swojej części gotycki, pochodzi z XV wieku. Obiekt, wraz z ogrodzeniem i czterema kaplicami, został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego w roku 1966. Pierwsza wzmianka o założeniu kościoła w Czernichowie pochodzi z zapisków Jana Długosza z 1440 r. Prawdopodobnie założony został przez oo. Benedyktynów Tynieckich wspólnie z królami polskimi.

Księga inwentarza z 1929 r. mówi, że stoi on na gruncie skalistym, dookoła otoczony murem z kaplicami. Najstarsza część kościoła to obecne prezbiterium, ówczesna kaplica murowana, należąca do tynieckiego klasztoru Benedyktynów. Kościół ten spłonął podczas potopu szwedzkiego (1655r.), odbudowany i powiększony został przez ówczesnego proboszcza Wawrzyńca Kamerera. 21 listopada 1680r. konsekracji dokonał sufragan krakowski biskup Mikołaj Oborski, Administrator Diecezji Krakowskiej.

Dalsza rozbudowa kościoła nastąpiła w latach 1788 – 1791. Jest to najbardziej okazała i najszersza część świątyni, idąca w kierunku zachodnim nawa główna na rzucie poziomym, niemal kwadratu przez istniejące filary tworząca trójnawową część kościoła. Ta część została od zachodniej strony zakończona barokowym portalem kamiennym, który początkowo zamykał obecną część środkową z wieku XVII. Od zewnątrz portalu tego nie widać, ponieważ w 1901 r. za proboszcza Edwarda Królikowskiego dobudowano obszerny przedsionek – to dzisiaj wejście główne kościoła. Również w roku 1901 od strony plebanii przedłużono zakrystię w stroną zachodnią i powstał skarbiec, który potem przekształcono na salkę, a obecnie jest to część nowej kotłowni. Posadzka w kościele pochodzi z roku 1900, a w zakrystii z 1901r.

 


Tablice na ścianach kościoła:


  • Pamiątkowa konsekracji kościoła nad wejściem do zakrystii z 20 listopada1680 r.



  • Epitafium ks. Wawrzyńca Kamerera budowniczego świątyni z roku 1687.

 

  • Epitafium Eustachego Khittel, dziedzica czernichowskiego.

 

  • Epitafium ś.p. Teresy z Łukowskich Przedsławskiej w wejściu głównym kościoła.

 

  • Epitafium ś.p. Honoraty Szeleżnikowej nauczycielki szkoły powszechnej.


 

 

Wyposażenie kościoła:


- Ołtarz główny, barokowy z II poł. XVII w. bogato zdobiony z dwoma kolumnami. Na kapitelach kolumn dwa serafiny z drewna. Po obu strony kolumn statuy prawie naturalnej wielkości świętych polskich: Stanisława biskupa i męczennika i Wojciecha patrona Polski. W szczycie ołtarza owalny nieduży obraz św. Floriana, a pod nim płaskorzeźba Trójcy Przenajświętszej. Niszę wypełnia figura serca Pana Jezusa z roku 1901. Do 1901 głównym obrazem ołtarza była obecna jego zasuwa przedstawiająca Przenajświętszą Trójcę koronującą Najświętszą Marię Pannę. Przed ołtarzem mensa marmurowa, na której stoi tabernakulum w kształcie domku, wewnątrz wybite pozłacaną blachą z roku 1916.


 

 

- Ołtarz Matki Bożej (lewa strona kościoła) – pochodzi również z wieku XVII, bardzo podobnej budowy do ołtarza głównego chociaż mniej zdobiony. W ołtarzu są również dwie złocone kolumny z dwoma statuami św. Dominika i św. Katarzyny. Św. Dominik przedstawiony jest z księgą, co stanowi jego atrybut (w sztuce chrześcijańskiej przedmiot lub symbol, które czynią określonego świętego łatwiej rozpoznawalnym). Św. Katarzyna prawdopodobnie w ręku trzymała lilię, co jest jej atrybutem. Nad kapitelami kolumn również anioły. W zwieńczeniu ołtarza obraz Matki Bożej Niepokalanie Poczętej w srebrnej sukience. W głównej części ołtarza za szkłem w mosiężnych ramach malowany na desce ołtarz Matki Bożej z dzieciątkiem Jezus. Obraz należący do stylu określanego jako hodegetria, pochodzący prawdopodobnie z XVII w. (do roku 1885 w tych ramach znajdował się inny obraz Matki Bożej, obecnie jest u księży Sercanów w Krakowie –Płaszowie). Obraz posiada sukienkę wykonaną ze srebrnej blachy, którą w roku 1916 odnowiło Bractwo Różańcowe. Poniżej obrazu i po bokach ołtarza gablotki z wotami dziękczynnymi.



 

- Ołtarz św. Franciszka (prawa strona kościoła). Po południowej stronie świątyni znajduje się ołtarz podobny w konstrukcji i stylu do poprzednich, chociaż badania wykazały, że jest nieco nowszy. Obok kolumn zwieńczonych kapitelami z aniołami znajdują się statuy świętych Ojców Kościoła Ambrożego i Augustyna. Atrybutem św. Augustyna jest serce trzymane w ręku. Natomiast atrybutem św. Ambrożego może być plaster miodu a jego postać w stroju pontyfikalnym. W środku niszy ołtarzowej figura św. Franciszka z roku 1906. Ołtarz ma jeszcze dwa obrazy, które są jako zasuwy: św. Józefa i św. Mikołaja. Nad figurą św. Franciszka znajduje się niewielki obraz św. Tomasza (atrybut – włócznia).




 - Ołtarz Pana Jezusa Ukrzyżowanego (lewa strona kościoła). W kronice zapisano „architektoniczna kompozycja drewniana, barokowa o wielkich proporcjach a stosunkowo mało udekorowana”. W przeciwieństwie do trzech pierwszych ołtarzy jest dość skromny. W centralnej części krzyż z korpusem Zbawiciela, wykonany z drewna. Krzyż został umieszczony w ołtarzu pod koniec XIX w. Po przeprowadzonych badaniach potwierdzono jego pochodzenie. Do kościoła czernichowskiego został przywieziony ze spalonego Kościoła Wszystkich Św. z Krakowa. Dalsze badania mogą potwierdzić, że cały ołtarz może pochodzić z tego kościoła. Również z kościoła Wszystkich Św. w Krakowie pochodzi marmurowy portal wejściowy do zakrystii. W zwieńczeniu ołtarza Gloria, która prawdopodobnie zastąpiła niemieszczący się w tym miejscu medalion ze św. Kazimierzem, który wisi przy wejściu głównym kościoła.


 

 

 

- Ołtarz św. Izydora i św. Barbary (prawa strona kościoła). Ołtarz ma charakter późno barokowy, datowany na początek XVIII w. W ołtarzu dwie pozłacane kolumny, między kolumnami dwie statuy: św. Jacka Odrowąża z charakterystycznym atrybutem – figura Matki Bożej z Dzieciątkiem. Drugą postacią jest św. Klara. Jej atrybutem jest krzyż przyciskany do piersi. W górnej części jest owalny obraz św. Antoniego z Dzieciątkiem. W polu środkowym ołtarza obecnie obraz św. Barbary – patronki górników i hutników. Drugim obrazem wymiennym jest ołtarz św. Izydora – patrona rolników. Obrazy św. Barbary i św. Antoniego są autorstwa Wojciecha Eljasza z roku 1865. Autorem obrazu św. Izydora był Michał Stachowicz – chociaż obecny prawdopodobnie jest jego kopią z 1960 r. Wszystkie obrazy wykonane w technice olejnej (Wojciech Eljasz - malarz krakowski zmarł w 1904 r.).

 

 

 

W środkowej części kościoła po lewej stronie widnieje barokowa ambona także z końca XVII w., drewniana, nad którą umieszczona jest gloria z pozłacanymi promieniami a na niej umieszczony symbol Ducha Św. - Gołębica.

 

 

 

Chrzcielnica – czarna marmurowa, barokowa w kształcie czary kielichowej nakryta drewnianą kopułą, rzeźbioną i pozłacaną. Wewnątrz miedziany cynkowy kociołek na wodę.


 

 

 

Z cennych rzeczy w naszym kościele jest jeszcze obraz Chrzest Pana Jezusa XVII - XVIII wieczny, nieznanego autora.

Na ścianie obok ambony widnieje także odnowiony w ostatnim okresie XIX-wieczny obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem.

 

 

Remonty kościoła prowadzone w wieku XX oraz XXI:


•  W 1930 roku ówczesny proboszcz ks. Władysław Galus zlecił malowanie kościoła, które trwało 3 miesiące. Prócz odnowy polichromii przeprowadzono równocześnie gruntowne oczyszczenie wszystkich ołtarzy wraz z obrazami. Odnowiono i pomalowano chór i organy, wymieniono schody na chór. Odmalowano i odświeżono także drzwi, ławki i okna oraz stacje drogi krzyżowej.


• Dla parafii rok 1933 zaczął się hasłem “budujemy wieże kościelne”. Murowanie wież, ich pokrycie oraz odnowienie fasady kościoła trwało do końca 1933 roku. W tym też roku odnowiono i poszerzono schody, bramę wejściową oraz zamontowano tarczę zegarową.


• W latach 1934 – 1936 przeprowadzono renowację Wielkiego Ołtarza i ołtarzy bocznych: Matki Bożej oraz św. Franciszka, a także ich zasłon: św. Józefa i Zwiastowania.


• W 1953 r. ówczesny proboszcz ks. Marian Stawarz przystąpił do oczyszczenia kościoła systemem gospodarczym. Przy pomocy jednego z parafian, organisty i kościelnego odczyszczono cały kościół. W listopadzie zakończono budowę nowych organów, którą rozpoczął jeszcze ks. Galus. 6 grudnia 1953 r. dokonano uroczystego poświęcenia organów.


• 1 sierpnia 1962 r. przystąpiono do odnowy i przemalowania polichromii kościoła. Z tej okazji dokonano także konserwacji ambony i ołtarzy: św. Barbary, św. Izydora i Pana Jezusa Ukrzyżowanego.


• W maju 1964 r. rozpoczęto konserwację Wielkiego Ołtarza i ołtarza Matki Bożej. Prace zostały zakończone w maju roku 1965. Proboszczem od 1963 roku był już ks. Franciszek Czarnota.


• W 1966 r. sprowadzono do ogrzewania kościoła angielski piec na ropę.


• Kolejny remont kościoła był w 1983 r.


• Od 1985 r. proboszczem parafii zostaje wieloletni wikariusz czernichowski ks. Stanisław Murzyn.


• W 1993 roku rozpoczęto malowanie kościoła. Od 1994 r. do 1997 r. trwały prace konserwatorskie wszystkich ołtarzy w kościele. Natomiast na początku 1998 r. zainstalowano napęd elektryczny dzwonów.


2002 -2003

• Malowanie fasady i elewacji zewnętrznej kościoła, oświetlenie kościoła – na zewnątrz.


2007

• Wykonanie chodnika z kostki granitowej wokół kościoła i wykonanie schodów zewnętrznych do świątyni.


• Od 2009 roku proboszczem parafii zostaje ks. Wiesław Grzechynia.


2010 – 2011

• Remont dachu kościoła – wymiana więźby dachowej kościoła, pokrycie miedzią wież kościoła, renowacja witraży i założenie podwójnego szklenia okien kościoła.


2012

• Wymiana dachów na czterech zabytkowych kapliczkach wokół kościoła,


• Odnowienie zewnętrznych ścian kościoła, odnowa muru wokół kościoła – wewnętrzna strona, pokrycie dachówką muru wokół kościoła.


2013

• Renowacja zewnętrznej strony muru wokół kościoła,


• Naprawienie, umocnienie schodów wejściowych do świątyni,


• Wykonanie kotłowni w kościele i wymiana ogrzewania w kościele,


• Wymiana bocznych drzwi w wejściu głównym do kościoła.


2014

• Całkowita wymiana instalacji elektrycznej,


• Najważniejsza inwestycja – malowanie wnętrza kościoła.

 

2015

Odnowa i konserwacja trzech obrazów (Jezus Miłosierny, Chrzest Pana Jezusa, obraz Matki Bożej) oraz Drogi Krzyżowej


• Impregnacja wszystkich ołtarzy,


• Nowa elewacja budynków w ogrodzie i plebanii.


 2016

• Renowacja posadzki w kościele.


2017

• Nowe organy,


• Nowy ołtarz soborowy i ambona.

 

 

 

 

 


* Powyższą historię sporządzono na podstawie Kroniki Parafialnej.

 

2011 - Copyright all rights reserved